وقتی اهالی علم، هنر، قلم، سیاست، اقتصاد، ورزش و سایر فعالیتهای ارزشمند و تاثیرگذار جامعه با پشتیبانی دستگاههای ذیربط و نیمه مرتبط اجرائی و اجتماعی، در اقدامی بیادماندنی و ستودنی و با استناد به افتخارات، آثار و نقش آفرینی های گرانسنگ، از پیشکسوتان خویش طی همایشی سالانه تجلیل و تقدیر بعمل آورده و با اهدای جوایز مادی و الواح معنوی، زمینه های توسعه فرهنگ و فعالیتهای خود را تقویت می کنند، آیا نمی توان در اقدامی مشابه و الهام گیرانه، برای یادگاران بزرگ ایل قشقایی که به لطف خدا زنده مانده اند تا جامعه از انوار وجودی آنها منور و نسل امروز نیز از دیدگاهها و تجارب و مهارتهای آنها بهره مند بماند، مراسم و همایش مشابه ای برگزار کرده و از آنها نیز که با اهدای امنیت و عزت و آرامش و سربلندی، به مراتب حق بزرگتری نسبت به سایر چهره های ماندگار به گردن مردم ما دارند، صمیمانه تجلیل بعمل آورد؟!